x



ZMIANY W PRAWIE KONSUMENCKIM

W dniu 25 grudnia 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. 2014 poz. 827) (dalej jako: „Ustawa”), która ma na celu dostosowanie polskiego ustawodawstwa do unijnej dyrektywy PE i Rady nr 2011/83/UE.
 Nowe regulacja dotyczy w szczególności zwiększenia obowiązków informacyjnych po stronie przedsiębiorcy zawierającego umowę z konsumentem, określenia zasad zawierania umów z konsumentami oraz wprowadzenia nowych reguł wykonywania prawa odstąpienia od umów zawartych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.
Pełny tekst Ustawy został opublikowany na stronie Sejmu w Internetowym Systemie Aktów Prawnych pod adresem: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20140000827.
Poniżej zostały zasygnalizowane główne zmiany wprowadzone przez Ustawę.

•    Zwiększenie liczby obowiązków informacyjnych po stronie przedsiębiorcy przy zawieraniu umowy z konsumentem

Lista obowiązków informacyjnych została istotnie powiększona w stosunku do wcześniej obowiązującego stanu prawnego. Nowa regulacja zapewnia konsumentom otrzymywanie od przedsiębiorcy, w jasny i zrozumiały sposób, przed zawarciem umowy, wyczerpujących informacji co do zawieranej umowy. Co istotne, uprawnienie do otrzymania niezbędnych informacji na mocy Ustawy przysługuje konsumentowi również w odniesieniu do umów zawieranych w sposób tradycyjny (inny niż umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość, czyli np. w sklepach stacjonarnych).
Obowiązki informacyjne przedsiębiorcy w umowach zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość, określone w art. 12 ust. 1 Ustawy, mają znacznie szerszy zakres aniżeli w przypadku sprzedaży stacjonarnej. Przedsiębiorca jest zobowiązany m.in. do zawiadomienia konsumenta o:głównych cechach świadczenia z uwzględnieniem przedmiotu świadczenia oraz sposobu porozumiewania się z konsumentem;
- danych identyfikujących przedsiębiorcę;
-  łącznej cenie lub wynagrodzeniu za świadczenie wraz z podatkami;
-  opłatach za transport;
-  sposobie i terminie zapłaty;
-  sposobie i terminie wykonania prawa odstąpienia od umowy na podstawie art. 27, a także wzorze formularza odstąpienia;
-  kosztach zwrotu rzeczy w przypadku odstąpienia od umowy, które ponosi konsument;
-  sposobie i terminie zapłaty za spełnienie świadczenia przez przedsiębiorcę oraz stosowanej przez przedsiębiorcę procedurze rozpatrywania reklamacji.
Zwracamy uwagę, że w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przedsiębiorca zobowiązany jest do udzielenia powyższych informacji na papierze lub – za wyraźną zgodą konsumenta – na innym trwałym nośniku.
W przypadku umów zawieranych na odległość przedsiębiorca ma obowiązek udzielić informacji, o których mowa w art. 12 Ustawy, w sposób odpowiadający rodzajowi użytego środka porozumiewania się na odległość.

•    Odstąpienie od umowy - przedłużenie terminu na odstąpienie, koszty transportu

Ustawa wydłuża termin odstąpienia od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa i na odległość z dotychczasowych 10 do 14 dni. Co więcej, jeżeli konsument nie został poinformowany o prawie do odstąpienia od umowy, uprawnienie to przedłuża się maksymalnie do 12-stu miesięcy. Możliwe jest skrócenie tego terminu w przypadku, kiedy przedsiębiorca przekaże tę informację w trakcie trwania umowy. W takim przypadku termin na odstąpienie od umowy upływa po 14 dniach od dnia jej udzielenia.

W przypadku odstąpienia od umowy przedsiębiorca zobowiązany jest do zwrotu kosztów dostarczenia towaru, tzn. za transport od sprzedawcy do konsumenta. W takiej sytuacji sprzedawca zwraca jedynie koszty najtańszego sposobu przesyłki dostępnego w swojej ofercie, niezależnie od tego, jaki środek transportu został wybrany przez konsumenta w momencie składania zamówienia.
 
Co szczególnie istotne, Ustawa zwalnia konsumenta z obowiązku ponoszenia kosztów związanych ze zwrotem rzeczy w przypadku skorzystania z prawa odstąpienia, jeżeli konsument nie został poinformowany przez przedsiębiorcę o obowiązku poniesienia tych kosztów.

•    Rękojmia w miejsce niezgodności towaru z umową

Dotychczasowa niezgodność towaru z umową zostaje zastąpiona poprzez znowelizowane zasady odpowiedzialności z tytułu rękojmi określone w Kodeksie cywilnym. Okres rękojmi został wydłużony z jednego roku do dwóch lat w przypadku rzeczy ruchomych i z trzech do pięciu lat w przypadku nieruchomości.
Nowe zasady odpowiedzialności przedsiębiorcy pozwalają konsumentowi na wybór uprawnienia, z jakiego może skorzystać w przypadku zakupu rzeczy posiadającej wady. Konsument ma możliwość żądania obniżenia ceny bądź odstąpienia od umowy od razu po wykryciu wady, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.
Przepisy Ustawy wymagają, aby kupujący złożył żądanie związane z dochodzeniem roszczeń z tytułu rękojmi w ciągu roku od dnia dostrzeżenia wady. Termin na zgłoszenie roszczenia nie może zakończyć się jednak przed upływem dwuletniego okresu odpowiedzialności sprzedawcy za wadliwy towar.

W przypadku szczegółowych pytań związanych z tematem niniejszego newslettera prosimy o kontakt z Panem Jakubem Winieckim.